Dion Graus: verschil tussen versies

Versie van 5 jul 2011 om 13:24

Dion Graus is kamerlid voor de PV en fractiespecialist dierenliefde (maar niet zó) en vrouwenmishandeling. Dion is geboren en getogen in de Limburgse plaats Heerlen, vlakbij Venlo. Na het VMBO werkte hij eerst keihard als autoverkoper. Daarna was hij dierenartsbezoeker en verkoopmanager bij vier verschillende bedrijven in de diervoeder- en diergeneesmiddelensector tegelijk. Vanaf 2004 maakt hij als freelancer het dierenprogramma Beesten met Dion voor het commerciële televisiestation TV Limburg. In het kader hiervan stortte hij zich als zelfbenoemd 'dierenambassadeur' op het welzijn van dieren. Hij bedacht een alarmnummer voor dieren in nood (113), dat echter nooit van de grond is gekomen omdat de Linkse Kerk dat tegenhield. Wel zorgde hij in zijn eentje voor een meerderheid voor een verbod op de Limburgse pelsdierhouderij.

Graus kwam in contact met de politicus Geert Wilders toen hij in het kader van Beesten met Dion een uitzending maakte over 'het beest in Wilders'. Geert stond begin 2006 centraal in de door Graus gemaakte realitysoap Wild, Wilder, Wilders. In een reeks van korte afleveringen wordt daarin een beeld geschetst van 'de mens achter' de streng beveiligde politicus. Ook Graus zegt bedreigd te zijn tijdens het maken van deze documentaire.

In augustus 2006 verliet Graus met ruzie TV Limburg, dat een links bolwerk bleek te zijn. Hij zou een declaratie van 90.000 euro hebben ingediend die deze omroep weigerde te betalen. Volgens de programmamaker kwam TV Limburg uiteindelijk hiermee over de brug, maar de directie van de omroep blijft hierover liegen.

Voor de Tweede Kamerverkiezingen 2006 belandde Graus op een zesde plaats van de kandidatenlijst van de Partij voor de Vrijheid. Hij werd gekozen en op 30 november 2006 beëdigd. In de Tweede Kamer houdt hij zich vooral bezig met dieren, zoals met het vosje Fixen dat hij gekend heeft. Dion wil het ritueel slachten voor moslims verbieden en ijvert voor het opnemen van dierenrechten in de grondwet. Ook voert dankzij hem het kabinet Rutte 1 het alarmnummer in voor dieren in nood: niet 113 maar 114. 114 Is één hoger dan 113 en dus beter.

Op 16 december 2010 stemde Dion Graus niet tegen het beëindigen van de bio-industrie. "De regering en/of de boeren bepalen niet of er bio-industrie bestaat. Die wordt veroorzaakt door aankoopgedrag van consumenten wereldwijd en valse concurrentie vanuit landen waar ze het woord dierenwelzijn nog moeten uitvinden.…Ik pleit al vier jaar voor dingen waar we in de Kamer wel wat aan kunnen doen, minimumstraffen voor dierenbeulen, een verbod op ritueel slachten en ook dierenpolitie. Over de bio-industrie gaat de Kamer niet."

Bierprijs

Op donderdag 19 april 2007 meldt de Limburgse regionale omroep L1 dat "Dion Graus heeft gepleit voor een lagere bierprijs". Volgens Graus zou de consument jarenlang te veel hebben betaald voor zijn biertje. De grote brouwerijen hebben volgens de Europese Commissie verboden prijsafspraken gemaakt. De boetes die ze daarvoor hebben gekregen moeten nu rechtstreeks terug naar de bierdrinker, vindt het kamerlid. Graus zei bereid te zijn over het onderwerp een spoeddebat aan te vragen.

Linkse aantijgingen

Begin december 2006 komt NRC Handelsblad met een smadelijk artikel, waarin wordt beweerd dat de achtergrond van Dion Graus ondoorzichtig zou zijn. Hij wil niet noemen bij welk "groot farmaceutisch bedrijf" hij heeft gewerkt als directeur, maar NRC heeft ineens verzonnen dat Graus verkoopmanager is geweest bij een bedrijf in diergeneesmiddelen waar maar vier personen in dienst waren. Ook zouden twee vrouwen, onafhankelijk van elkaar, aangifte hebben gedaan tegen Graus vanwege bedreiging, mishandeling en stalking. Justitie is in beide gevallen niet tot vervolging overgegaan, waaruit eens te meer mag blijken dat het NRC LIEGT.

In het artikel wordt verder Graus geciteerd, die op rustige toon vertelt dat in Heerlen allochtone jongeren de buurten onveilig maken en een politieauto in brand hebben gestoken. Politie Limburg-Zuid reageert in het artikel en ontkent de beweringen van Graus stellig, zoals eigenlijk alle criminaliteit van allochtonen wordt doodgezwegen. Er is wel sprake geweest van brandstichting, maar dat was zogenaamd door een jongen van Nederlandse origine. Ja, eentje met een Nederlands en een Marokkaans paspoort en luisterend naar de naam Mohammed, zeker.

Dagblad De Limburger en het Limburgs Dagblad berichtten op donderdag 21 december 2006 dat Graus in oktober 2002 zijn vrouw, destijds 8 maanden zwanger, zou hebben mishandeld. Zij moest daarvoor in het ziekenhuis worden opgenomen. Wat een onzin. Alsof 8 maanden zwangere vrouwen nooit naar het ziekenhuis hoeven. Ook zou Graus volgens het artikel zijn toenmalige schoonvader met de dood hebben bedreigd. Verder zou hij een vrouw met wie hij een buitenechtelijke relatie had, hebben bedreigd en gestalkt. Alle betrokkenen deden aangifte tegen Graus. Maar ook hier leidde geen van de aangiftes tot vervolging. Dus.

Na overleg binnen de PVV-fractie over de berichtgeving rondom Graus concludeert Geert Wilders dat Dion een geschikte vent is. Volgens Wilders zijn de beschuldigingen tegen het kamerlid niet bewezen, onzinnig, stom, en waarschijnlijk het werk van de linkse kliek, en hij is hier daarom terecht woest over.

Op 27 januari 2007 meldden de Volkskrant, dagblad De Limburger en het Limburgs Dagblad dat Graus een aantal beschuldigingen van de hand heeft kunnen wijzen. Geert had dus weer eens gelijk. Rancuneus als altijd schrijven genoemde Limburgse kranten vervolgens dat Graus selectief is omgegaan met de benadering van oud-relaties, ex-collega's en schuldeisers. Tegenover de linkse oproerkraaiers bezweren enkele oud-werkgevers dat zij niets terugnemen van hun beschuldigingen over door Graus verzonnen klantenbezoeken. Ook hebben enkele schuldeisers volgens de kranten nooit van Graus een verzoek ontvangen voor een 'gunstige verklaring'. Bladiebla.

Alles goud

Als dank voor bewezen diensten heeft Dion Graus vele eretitels, waarvan De Laatste Ridder van Limburg de hoogste en de meest verdiende is.

In november 2010 meldde Graus dat hij er niets aan kan doen maar dat er een film, een strip, een boek en waarschijnlijk verschillende hoorspelen, alsmede een panorama á la Mesdag op stapel staan over zijn leven. Alles wat hij tot nu toe aanraakte veranderde in goud, zoals bijvoorbeeld het geheel en al door hem geschreven regeerakkoord. Voor linkse media als De Telegraaf vormde dit natuurlijk weer aanleiding tot het schrijven van zure azijnstukjes, maar vaderlandslievende bladen als De Limburger wisten het belang van Graus wel op waarde te schatten.

Ik vind Dion een geweldige vent met zijn hart op de juiste plaats...zaten er meer meer van dit soort echte mensen in de politiek!! Hij is in elk geval puur!!!!!
Lisa - 25-06-’11 00:23

Door u meneer Graus laat ik mij niet rauswerpen. Want u bent erger als een Duitser.
Benoit Wesly van de joodse gemeenschap in Limburg in een debat met Dion Graus over het verbod op onverdoofd slachten 20110421